Info voor verwijzers

Verwijzingen voor één van onze specialisaties van frenectomie of MRA-therapie:

We vragen om als verwijzer een, eventueel kleine, verwijsbrief naar ons door te sturen of mee te geven met uw patiënt. Hierdoor krijgen we een vollediger beeld van de vastgestelde problematiek en de medische voorgeschiedenis van de patiënt.

Twijfelt u als arts of medisch hulpverlener om een patiënt door te verwijzen voor frenectomie?

We begrijpen het. Het onderzoek in het veld van restrictieve orale weefsels heeft door de jaren heen al een heel parcour afgelegd. Ook wordt er algemeen in de medische wereld bitter weinig opleiding gegeven over dit onderwerp. Hierdoor staat men vaak eerder sceptisch tegenover frenectomie-behandelingen. Het is ook pas wanneer ikzelf, Hanne, als moeder van mijn zoontje geconfronteerd werd met de enorme impact van een te korte tong- en lipriem, dat ik mezelf erin ben beginnen verdiepen en specialiseren. Ik heb als tandarts in mijn opleiding nooit informatie gekregen over ankyloglossia en het opsporen en herkennen van orale restrictieve weefsels, net zoals vele medische zorgverstrekkers en artsen. Het is pas door de vele extra opleidingen in het veld van frenectomie en de dagelijkse resultaten die we in onze praktijk mogen ondervinden na een frenectomie-ingreep dat ik zelf ondertussen volledig overtuigd en gepassioneerd ben over het belang van deze problematiek bij zowel baby’s, kinderen als volwassenen.

Indien u zelf als verwijzer interesse hebt om meer te weten te komen over restrictieve orale weefsels, kan u hieronder al heel wat informatie terug vinden. Natuurlijk staan we u ook met veel plezier te woord indien u meer uitleg of informatie zou wensen.

deze niet gebruiken aub

Your content goes here. Edit or remove this text inline or in the module Content settings. You can also style every aspect of this content in the module Design settings and even apply custom CSS to this text in the module Advanced settings.

Artikels over spraak, voeding en slaap na frenectomie
Artikels over fles- en borstvoeding na frenectomie
Effect van onbehandelde tong- en lipriemen op de ontwikkeling van de mond, neus en het gelaat
deze niet gebruiken aub

Your content goes here. Edit or remove this text inline or in the module Content settings. You can also style every aspect of this content in the module Design settings and even apply custom CSS to this text in the module Advanced settings.

Effect van een lip- en/of tongriem op 'air induced reflux' en slaapapneu
Frenectomie bij volwassenen
Artikels over de posterieure tongriem

Vaak gehoorde, foutieve uitspraken over orale restrictieve weefsels

deze niet gebruiken aub

Your content goes here. Edit or remove this text inline or in the module Content settings. You can also style every aspect of this content in the module Design settings and even apply custom CSS to this text in the module Advanced settings.

Tongriemen veroorzaken maar zeer zelden problemen

We behandelen alleen als er sprake is van significante problemen met de kwaliteit van het leven en de aanwezigheid van een strikte beperking. Het is vaak een “gevoel” in plaats van een “blik”, hoewel sommige duidelijk zijn en door de hele kamer kunnen worden gezien! De meeste zorgverleners die baby’s controleren op een tongriem, zullen niet eens handschoenen aantrekken, maar eerder een tongspatel gebruiken. Sommigen die handschoenen aantrekken, beoordelen het verkeerd. Het moet worden gecontroleerd door van achter de baby te komen, twee wijsvingers onder de tong te gebruiken en op te tillen om de strakke fascia te voelen en te visualiseren.

Een beperking zal aanvoelen als een strakke gitaarsnaar of verkeersdrempel, zoals Dr. Kotlow suggereert. Hoe weten we dat dat de reden was voor de problemen van het kind? Omdat nadat we het de tongriem hebben behandeld via een frenectomie en de moeder borstvoeding of een flesje geeft, er al vaak meteen een verbetering van symptomen op te merken valt. Meestal blijven ze de week die volgt ook verder verbeteren, en die behandeling was de enige verklaring voor deze 180° ommekeer. Hetzelfde geldt vaak ook voor kinderen. Het enige dat gebeurde was de frenectomie van de tongriem, en het kind heeft meestal ineens nieuwe woorden, minder verslikkingen, betere slaap en een algehele verbetering.

Tongriemen kunnen aanzienlijke problemen van de kwaliteit van het leven veroorzaken, niet alleen bij baby’s, maar ook bij kinderen en zelfs volwassenen. Het veroorzaakt problemen met spraak (klanken als R, L, S, SH, TH, Z, spraakvertraging en andere), vaste voeding (stikken/verslikken, kokhalzen, kieskeurig eten, langzaam eten), slaap van slechte kwaliteit (rusteloos, snurken, knarsetanden), evenals nekspanning, schouderpijn en hoofdpijn bij volwassenen (en sommige kinderen).

Na de behandeling zijn meestal veel problemen opgelost, maar welke problemen specifiek worden opgelost verschillen van persoon tot persoon. Door oromyofunctionele therapie (hertraining van de tong) voor en na de frenectomie uit te voeren via een gespecialiseerd logopedist, kan het kind of de volwassene de grootste voordelen van de frenectomie ervaren.

De tongriem zal met de tijd uitrekken

Dat zou mooi zijn als het zich gewoon uitrekt, zodat we kunnen “afwachten”. Helaas is dit niet het geval. Het frenum is gemaakt van een dik weefsel van fascia (bindweefsel) dat zelf is gemaakt van dichte type 1 collageenbundels, die toevallig resistent zijn tegen uitrekken. Dus de meeste rek die je zou kunnen krijgen zou 1% zijn, maar het zal niet verdwijnen, beduidend uitrekken of veranderen in de loop van de tijd zonder een ingreep.

deze niet gebruiken aub

Your content goes here. Edit or remove this text inline or in the module Content settings. You can also style every aspect of this content in the module Design settings and even apply custom CSS to this text in the module Advanced settings.

Een posterieure tongriem bestaat niet

Wanneer een concept in de geneeskunde nieuw is, stuit het vaak op weerstand bij vele zorgverstrekkers. Dit dogma is een veel voorkomende bevinding in de geneeskunde. De meest voorkomende en heersende praktijkvoering op dit gebied (het negeren van een tongriempje en de effecten ervan) is over het algemeen niet de beste en wordt ook niet ondersteund door degelijke wetenschap.

Hoewel een tongriem niet altijd goed zichtbaar is en soms verborgen is onder de tong (en daardoor niet altijd makkelijk op te sporen is) kan dit toch vele effecten op het functioneren van de tong teweeg brengen. Het betekent niet dat als je iets niet meteen ziet, dat het niet bestaat.

Een posterieure tongriem zorgt ervoor dat de achterkant van de tong niet goed omhoog gebracht kan worden. Hierdoor wordt de normale golfbeweging bij eten en slikken belemmerd en kan de tong bij ontspanning niet volledig tegen het gehemelte aan rusten. Dit kan symptomen veroorzaken op o.a. de gebieden van spraak, voeding, vertering, slaap en ademhaling.

Een snelle knip met de schaar is genoeg

Hoewel een snelle knip, meestal vlak na de geboorte of binnen de eerste levensweken van de baby, met de beste bedoelingen van de arts wordt gedaan, is dit vaak een onvolledige ingreep. Met de schaar kan er namelijk met 1 enkele knip nooit al het bindweefsel dat de tongriem beslaat tot in de diepte worden weggehaald.

Er bestaat wel een techniek waardoor er met meerdere kleine knipjes al het restrictieve weefsel geleidelijk aan en heel precies kan behandeld worden. Gezien dit veel tijd in beslag neemt, dient deze techniek bij baby’s onder narcose te worden uitgevoerd. 

De CO2-laser die wij in de praktijk gebruiken is veel sneller en bovendien ook zeer precies, waardoor we narcose bij de baby kunnen vermijden en toch een goede ingreep kunnen uitvoeren om de tong- en of lipriem te behandelen.